Güneş patlamaları, Güneş'in yüzeyinde gerçekleşen ani ve şiddetli enerji boşalmalarıdır. Bu patlamalar, Güneş'in manyetik alanındaki karmaşık etkileşimler sonucunda oluşur. Güneş lekeleri olarak bilinen, çevresinden daha soğuk ve koyu görünen bölgelerde manyetik alan çizgileri dolanır, kesişir ve yeniden düzenlenir. Bu durum ani enerji patlamalarına yol açar. Güneş'in yüzeyinde elektrik yüklü gazlar sürekli hareket eder ve bu da manyetik alanları büker, uzatır ve dolaştırır. Bu hareketlilik, Güneş aktivitesi olarak adlandırılır. Manyetik alan çizgileri aşırı gerildiğinde aniden kopar ve büyük miktarda enerji açığa çıkar. Bu enerji, ışık, ısı, plazma parçacıkları ve radyasyon şeklinde uzaya yayılır. Güneş patlamaları genellikle birkaç dakika ile birkaç saat arasında sürebilir ve milyarlarca megaton gücünde enerji açığa çıkarabilir. Bazı güneş patlamalarına, Güneş'ten milyarlarca ton plazmanın uzaya püskürdüğü koronal kütle atımı (CME) adı verilen daha yavaş ama çok daha güçlü olaylar eşlik edebilir. CME'ler, saatte milyonlarca kilometre hızla ilerleyebilir. Güneş patlamaları ve koronal kütle atımları, Dünya'ya ulaştığında çeşitli etkilere neden olabilir: Güçlü güneş patlamaları, elektrik şebekelerinde dalgalanmalara, hatta uzun süreli elektrik kesintilerine ve trafo hasarlarına yol açabilir. Özellikle 1859'daki Carrington Olayı gibi büyük patlamalar, telgraf hatlarında yangınlara neden olmuştur.  Radyo frekanslarını kullanan iletişim sistemleri, uydu sistemleri, GPS sinyalleri ve internet altyapısı bu patlamalardan olumsuz etkilenebilir, geçici kesintiler yaşanabilir. Güneş patlamaları sırasında uzaya savrulan yüklü parçacıklar Dünya'nın manyetik alanıyla etkileşime girdiğinde, kutup bölgelerinde "aurora" olarak bilinen muhteşem renkli ışık gösterileri (Kuzey Işıkları veya Güney Işıkları) meydana gelebilir. Çok güçlü patlamalar, düşük enlemlerde bile kutup ışıklarının gözlemlenmesine neden olabilir. Güneş patlamalarıyla gelen proton olayları, atmosferdeki ozon miktarını geçici olarak azaltarak morötesi ışınların yeryüzüne daha fazla ulaşmasına neden olabilir. Bazı araştırmalar, Güneş'teki manyetik değişimlerin göçmen kuşların yön bulma yeteneklerini etkileyebileceğini öne sürmektedir, ancak insan sağlığı üzerindeki bilinen doğrudan bir zararı bulunmamaktadır. Güneş patlamaları, 11 yıllık bir döngüde daha sık ve şiddetli hale gelen bir "solar maksimum" dönemiyle ilişkilidir. Güneş lekelerinin sayısı bu dönemde artar ve bu da patlamaların sıklığını artırır. Uzay ajansları, Güneş patlamalarını izlemek ve olası etkilerini tahmin etmek için çeşitli uydular ve teleskoplar kullanmaktadır. Güneş, ortalama 11 yıllık döngüler halinde aktiflik seviyesinde değişiklik gösterir. Bu döngüler, Güneş yüzeyindeki lekelerin sayısı ve manyetik aktivite ile karakterize edilir. Lekelerin en az olduğu döneme "solar minimum", en fazla olduğu döneme ise "solar maksimum" denir. 2020 yılı, Güneş'in 25. Güneş Döngüsü'nün başlangıcına denk gelmektedir. Uluslararası uzmanların oluşturduğu 25. Güneş Döngüsü Tahmin Paneli'nin açıklamasına göre, yeni döngü Aralık 2019'da başladı. Bu nedenle, 2020 yılı Güneş'in oldukça sakin olduğu, "solar minimum" döneminden "solar maksimum" dönemine doğru bir geçiş evresini temsil etmektedir. 25. Güneş Döngüsü resmi olarak Aralık 2019'da başladı. 2020 yılı, döngünün ilk ve genellikle daha sakin evrelerini içeriyordu.  25. Güneş Döngüsü'nün solar maksimuma 2025 yılında ulaşması beklenmektedir. Bu dönemde, Güneş lekesi sayısı en yüksek seviyeye çıkacak ve dolayısıyla güneş patlamaları ve koronal kütle atımları (CME) daha sık ve şiddetli hale gelecektir. Uzmanlar, 25. döngünün, önceki 24. döngüye benzer şekilde, ortalamanın altında bir aktivite seviyesinde seyretmesini bekliyorlardı. Ancak son dönemdeki gözlemler, döngünün tahminlerden daha aktif ilerlediğini göstermektedir. 2020 yılı solar minimuma yakın bir dönem olduğu için, genel olarak büyük ve şiddetli güneş patlamaları açısından nispeten sakin geçmiştir. Güneş lekesi sayısı düşüktü ve ciddi iletişim kesintilerine veya büyük jeomanyetik fırtınalara neden olan olaylar nadirdi. Ancak döngünün ilerlemesiyle birlikte 2023, 2024 ve hatta 2025'te büyük patlamaların yaşandığı görülmektedir. Örneğin, 2023 Aralık ayında X5.0 büyüklüğünde bir patlama kaydedilmiştir. 2020 yılı, rekor düzeyde düşük güneş lekesi görülen ikinci yıl olmuştur. Bu durum, Güneş'in "tecrit" dönemine girdiği yorumlarına da neden olmuştur. Özetle, 2020 yılı, Güneş'in 25. döngüsüne yeni girdiği ve aktivite seviyesinin düşük olduğu, "solar minimum" evresinden "solar maksimum"a doğru ilerlemeye başladığı bir yıldı. Bu dönemde büyük patlamalar nadir olsa da, döngünün ilerlemesiyle birlikte Güneş aktivitesinde önemli bir artış yaşanmaktadır ve 2025 yılında solar maksimuma ulaşılması beklenmektedir.